مدح و ولادت حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام
دوبـاره گـلـشـن آل عـبـا تمـاشـایی‌ست بـهـار سبـز بـهـشـت ولا تمـاشـایی‌ست فرشتگـان ز فلک تا به فرش پل بستند مسیر فرش به عرش علا تماشایی‌ست به دست فاطمه هدیه رسیده از فردوس نگـاه او به رخ مـرتـضی تماشایی‌ست نـمـاز شـکـرِ عـلـی پـیـش دیـدۀ زهـرا مـیان ذکـر خـوش ربّـنـا تمـاشـایی‌ست به بـام خـانـۀ زهـرا فـرشتگـان جمعـند از این حضور مقدس، فضا تماشایی‌ست حــسـیـن آمـده و صــحــنــۀ ولادت او به پیش اهل زمین و سـما تماشایی‌ست امـین وحـی به پـاس تـهـیـت آمده است پـیـام دادن او از خــدا تـمـاشـایـی‌سـت حسین آمد و جبریل زد صدا، فـطـرس بیا که حال تو در این شفا تماشایی‌ست حـسـیـن آمـده تـا هـمـدم سـپـیـده شــود سپـیده‌ای که به دست دعا تماشایی‌ست حـسـین آمـد و این جـلـوۀ همیشه بهـار هـمـاره در نـظـر اولـیـا تمـاشـایـی‌ست حـسـیـن آمـدنـش مـژدۀ تـحـول داشـت تـحـولی که در این ماسوا تماشایی‌ست حـسـین آمـد و فـوج فـرشتـگـان گـفـتند امـیـر قـافـلـۀ نــیــنــوا تـمـاشـایـی‌سـت حـسـیـن آمـده تا بـر حـسـیـنـیـان گـوید بهشت روی زمین، کربلا تماشایی‌ست شـب ولادت او حـال بـهــتــری داریـد دوباره حال و هـوای شما تماشایی‌ست خدا گواست به وقت شفاعتش در حشر چـقـدر دیـدن او در جـزا تمـاشایی‌ست سرود نور «وفایی»بخوان، که این خورشید مـیان چـشمۀ خـورشیـدها تماشایی‌ست |